сме (гл.) - те (зам.)

Сме те зеле у средина, можиме и да те сомелиме! објаснува Петра и за да го промени разговорот плашејќи се погрешно да не ја сфати Митра шегата, уфрла дека надвор излегол и Дине Бочаровски, на ава, ама и вреден бил, ја крпел бараката, во омјасот се гледало дека му е добро, ама дека првата ноќ не сме се покажале како луѓе, а и на добро излегло Вака барем сам си има кујќа! заврши Петра.
„Исчезнување“ од Ташко Георгиевски (1998)
Ми вели онака, на поминување: „А бе Фердинанд, мајка ти се симна најмалку дваесет пати од седум саатот, да праша да не сме те виделе? Жими тебе!
„МАРГИНА бр. 21“ (1995)
Остануваше така целата измачкана зелено и жолто и црно...
„МАРГИНА бр. 21“ (1995)
Тие дарбини Господ тебе ти ги има дадено за да види кои и какви луѓе сме ние, а и ние тебе да те видиме на кој пат сме те извадиле.
„Човекот во сина облека“ од Мето Јовановски (2011)
И сам знае дека е така најдобро, и знае дека и сите други си мислат дека е најдобро Лазор да направи така сам како што вели, да го отепа Хаџи Ташку среде Прилеп и среде бел ден, но зашто не сака да го жртвува Лазора вели Властите можат да си помислат дека ние сме те испратиле да го отепаш, сме ти платиле за да го отепаш, па пак ќе се свртат против нас.
„Потковица на смртта и надежта“ од Миле Неделкоски (1986)
„Не ти е жал што си згрешил, жал ти е што сме те фатиле“.
„Бед инглиш“ од Дарко Митревски (2008)
Си го бришеше лицето, целото испотено, со својата голема нечиста престилка.
„МАРГИНА бр. 21“ (1995)
„А, ако случајно дознае ќерка ми, ете, од некого, ќе ти напишеме ние и ПОТВРДА дека ти не си сакал, ама ние сме те натерале.
„И ѓаволот чита пРада“ од Рада Петрушева (2013)
- Боже, десет години не сме те виделе, Мими, - вели помалата жена тажно.
„Послание“ од Блаже Конески (2008)