смешка (гл.) - лукаво (прил.)

Стариот се силеше да се смешка лукаво, но неговите бели мустаќи, провиснати како шилци, ја поклопуваа студено таа насмевка, и само малите очи му светеа со некоја барана веселост.
„Послание“ од Блаже Конески (2008)
Како ви се допаѓа тоа. (Пауза) Се смешкате лукаво под мустаќ.
„Одбрани драми“ од Горан Стефановски (2008)