собере (гл.) - народ (имн.)

Се собрал народ да се збогува со мудурот, а тој им ветува дека пак ќе се врати, но да гледаат да не се караат и кодошат еден со друг.
„Крпен живот“ од Стале Попов (1953)
На улицата се собра народ. Се расправаат и чудно гледаат во прозорците од Митковиот стан.
„Било едно дете“ од Глигор Поповски (1959)
Свикал по луѓето од гробишатата, се собрал народ.
„Захариј и други раскази“ од Михаил Ренџов (2004)
Но кога се собра народот во дворот, во чудо забележа дека совршената скулптура Човекот од снег и Оној-што-се-пресоздава-себеси ја нема на местото на создавањето.
„Захариј и други раскази“ од Михаил Ренџов (2004)
И во Свети Наум се славеше. Се собра народ како никогаш досега.
„Злодобро“ од Јован Стрезовски (1990)
Се собра народ. Зема со хебла да ги отвора вратите. Жив се усрав.
„Буре барут“ од Дејан Дуковски (1994)
Се разбира, се собра народ. Експерти. Едните велат – гризнато е, другите – не е гризнато.
„Црни овци“ од Катица Ќулавкова (2012)
Платив. Ѝ се обраќам на дамата: – Изедете го, – велам – граѓанко, платено е. А дамата не мрда. Се срами да го докусури.
„Црни овци“ од Катица Ќулавкова (2012)
Анаѓија, претседателот на Народниот фронт на селото, го собра народот на акција да се очистат дворовите и сокаците, да се поправат мостињата и излоканите места на реката, да се закопаат пцовисаните животинчиња.
„Јанsа“ од Јован Стрезовски (1986)
Се собра народот да го пречека, но тој пак се упати кон Цветко дуќанџијата да им однесе добра вест од синот, зашто повторно му се јавил во сонот...
„Јанsа“ од Јован Стрезовски (1986)