спаси (гл.) - ме (зам.)

„Прости ми, Господе, за лошава мисла моја, спаси ме од омразата кон братот мој и дај ми сила да го љубам и во несовршенството негово“, си промрморе пред да се фати повторно за перото, за да напише нешто што тогаш во Антиохија, во лутината своја, ниту тој ниту Петар не го знаеја.
„На пат кон Дамаск“ од Елизабета Баковска (2006)
Како да ве искорнам! Како да се куртулам од вас! Господе, господе! (Се крсти.) Спаси ме ти, спасителе Исусе ХРИСТЕ!
„Чорбаџи Теодос“ од Васил Иљоски (1937)
ТРИНАЕСЕТТА ПОЈАВА ДОСЕГАШНИТЕ И ТОМЧЕ
„Чорбаџи Теодос“ од Васил Иљоски (1937)
Го протресе, а тој пак, освестувајќи се, довикна: -Бргу, спаси ме од тука!
„Мудрецот“ од Радојка Трајанова (2008)
Господе, господе почнал отец Иларион да шепоти и да ѝ се оттргнува од рацете, но допирајќи го своето лице до нејзиното почувствувал возбуда по снагата и почнал пополека да ѝ се припива со телото, да ја разгрнува мантијата, да се распетлува, и во мигот кога требало да ја зграпчи, да ја впие во себе - погледал кон прозорецот, чул нешто, се исплашил, викнал Боже спаси ме и избегал надвор.
„Злодобро“ од Јован Стрезовски (1990)
Не можеш да ме оставиш, земи ме, спаси ме, изговори го моето име.
„Жонглирање со животот во слободен пад“ од Сара Трајковска (2012)
— Како, го прашувам. — Спасете ме, вели, зашто многу сум ве сакал.
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)
Тогаш се прекрстив онака како што татко ми велеше, ко што ме советуваше, се прекрстив и изустив: „Господе Боже, ангелу што ми стоиш на десното рамо, чувару, Спасителу...спаси ме од рогатиот, од оној кој со Господа бил, а Господ аждер го престорил, наземи го испратил. Спаси ме, Боже, од сатанаил.“
„Захариј и други раскази“ од Михаил Ренџов (2004)