Таа трошка може да биде поголема од самата приказна,“ рече госпоѓа Мариела кревајќи ја чашата со ликер за да се напие, но не го стори тоа; се сепна, откако го погледна лицето на Ема, и ја спушти чашата на масата.
„Полицајка в кревет“
од Веле Смилевски
(2012)
- Ќе простите, - рече и ни ги спушти чашите, наденати на прсти како виндузи. - Што да простиме? - се испна Живко.
„Синовски татковци“
од Димитар Солев
(2006)