Оној последниот беше малечок, со едно ситно телце, така што едвај им стасуваше до рамениците на двајцата напред.
„Белата долина“
од Симон Дракул
(1962)
Милозвучноста на измешаните младешки гласови не стасуваше до ушите на Рада.
„Последната алка“
од Стојан Арсиќ
(2013)
Погледот ти стасува до кај што ти стасува и плуканицата.
„Пиреј“
од Петре М. Андреевски
(1983)
Пушката му стасуваше до колениците, иако ја носеше на повисоко рамо и со цевката нагоре.
„Белата долина“
од Симон Дракул
(1962)
Онисифоровата молитва стасувала до нив како нејасно мрморење на некој жуберникав поток недалеку од нив.
„Тврдоглави“
од Славко Јаневски
(1990)
Стасувам до Скара и нозете веќе не ме ризаат. 239
„Пиреј“
од Петре М. Андреевски
(1983)
Се чешале и нерешително станувале.
„Тврдоглави“
од Славко Јаневски
(1990)