сум (гл.) - умрен (прид.)

Сака да речам дека сум умрен, а всушност јас не сум.
„Балканска книга на умрените“ од Мето Јовановски (1992)
Може сум умрен, вели, ама нема кој да ми каже.
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)
Не, навистина не сфаќам. Толку не сфаќам и не би сакал да сфатам што препочитам да му признаам дека сум умрен.
„Балканска книга на умрените“ од Мето Јовановски (1992)
А може и да сум умрен, вели, ама луѓето заборавиле да ме закопаат, вели и се притиска на градите, како да крие жива потполошка под дланките.
„Пиреј“ од Петре М. Андреевски (1983)
А и не знам дали бегам или брзо треба да стасам кај некој кој ми рекол дека сум умрен.
„Балканска книга на умрените“ од Мето Јовановски (1992)