трае (гл.) - цел (прид.)

Она што не може да се искаже, кое искусните и напатените луѓе го чуваат во себе како скриено добро и кое, само понекогаш, несвесно им се одразува во погледот, движењето и зборот.
„Црни овци“ од Катица Ќулавкова (2012)
Патот беше долг и траеше цела ноќ. В зори нѐ растоварија покрај морето.
„На пат со времето“ од Петре Наковски (2010)
Борбата траеше цела зима и пролет. (Беше некоја лоша и студена пролет која никако не му дозволуваше на летото да се пробие).
„Црни овци“ од Катица Ќулавкова (2012)
Престојот во Атеистичкиот музеј како да траеше цел еден живот.
„Атеистички музеј“ од Луан Старова (1997)
- Не е болест, тоа било нормална појава и траела цел живот кај жените, - нѐ убедуваше Анета.
„Јас - момчето молња“ од Јагода Михајловска Георгиева (1989)
Судијката се накашла гледајќи во мене. Потоа за миг настана тишина. Миг што траеше цела вечност.
„Полицајка в кревет“ од Веле Смилевски (2012)
Тоа траеше целиот ден. Вториот понекогаш ќе застанеше и ќе го подзачекаше последниот за да му рече нешто.
„Белата долина“ од Симон Дракул (1962)
И почна да објаснува дека ракијата од овој балон ќе му траела цели три месеци.
„Патувања“ од Никола Кирков (1982)
Низ какви маки и искушенија минавме во следните три месеци, колку што траеше целиот подвиг на Филозофот.
„Папокот на светот“ од Венко Андоновски (2000)