Некаде му свети запален оган, угреано сонце.
„Небеска Тимјановна“
од Петре М. Андреевски
(1988)
Ние му стоиме со некој неодреден одговор: чекаме и нас да нѐ угрее сонцето, иако сонцето грее, веќе прижежува.
„Небеска Тимјановна“
од Петре М. Андреевски
(1988)
И, — оп, ме угреа сонце.
„Небеска Тимјановна“
од Петре М. Андреевски
(1988)