чини (гл.) - секогаш (прил.)

Овој зелен гуштер што ги крие од нас своите патеки што се чини секогаш на дофат а толку е далеку Како да се симнал од стрмната планина на нашето детство, по која повторно се јазиме а никако да ја совладаме.
„Посегање по чудесното“ од Србо Ивановски (2008)
Ги прошета дланките од слабините нагоре и изобилно ги наполни со нејзините чиниш секогаш надојдени дојки.
„Продавница за љубопитните“ од Мето Јовановски (2003)
Ќе седи тогаш на клупата под маслинките, се опрел со лакти на колена, ги пребира килибарните броеници, - старче со провиснати мустаќи, наклапушено со паларија што се чини секогаш понова од алиштата што ги носи; ќе си седи и го задоволува својот навик да ја гледа убавината на тукушто подраснати девојчиња, цврсто стегнати во црни гимназиски кецели со бели околувратници.
„Послание“ од Блаже Конески (2008)