чукнува (гл.) - по (предл.)

Кога врчвата ќе се преполнеше, сама ќе се навалеше, па ќе се клапнеше, чукнувајќи по работ на каменот на малиот базен под неа, ќе се превртуваше удолу, за да се испразни од водата, според законот на физиката, па бидејќи беше празна повторно ќе се исправеше под чепот на бурето, за да се поднамести за повторното полење...и сѐ така во круг...
„Ветришта“ од Радојка Трајанова (2008)
Бре, бре, што би било кумство, што би бил џумбуш!
„Чорбаџи Теодос“ од Васил Иљоски (1937)
Ере, бре, уште го нема! (Се чукнува по челото.) Иј, што би тај бил за кум!
„Чорбаџи Теодос“ од Васил Иљоски (1937)