шета (гл.) - поглед (имн.)

Ја дигаше главата и од висина го шеташе погледот.
„Пустина“ од Ѓорѓи Абаџиев (1961)
Го шеташе погледот по рапавините од ѕидот и се задржуваше на аглите каде што се згустуваа сенките..
„Пустина“ од Ѓорѓи Абаџиев (1961)