ѕвони (гл.) - и (сврз.)

Некаде ѕвони. Малечок ѕвонам и врискам.
„Дождови“ од Матеја Матевски (1956)
6. ЗА ОДОТ НЕЈЗИН СЕКОЈ АШИК СЕ ЧИНИ - небаре чекорот ѝ ѕвони и на внимание вика, но тука своето го чини и здолништето мини погледи, ко парички в џеб, во скутот што пика...
„Куршуми низ времето“ од Љупчо Стојменски (1976)