вие (зам.) - не (чест.)

Знам, вие не сакавте да дигнете рака, ама ете и јас грешив малку, сега пишман го правам, ама тој беше.
„Толе Паша“ од Стале Попов (1976)
- Вие не носите крст? - ме прашува познаничката. - Не - велам.
„МАРГИНА бр. 8-9“ (1994)
Девојки! Запамтете... Ако вие не го убиете него, против кого сте ја впериле пушката, тогаш бидете сигурни дека тој вас ќе ве убие.
„Големата удолница“ од Петре Наковски (2014)
Па вие не заслужуете ни Милка чоколадо да ви даде чоек, а камоли држава...
„Двоглед“ од Горан Јанкуловски (2011)
Ги одбираше Тој зборовите, ги лачеше еден од друг, ги довикуваше од просторот од тишината и од вековите, од облеката и од празниците, од сите пештери и од сите жетви ги собираше, им се умилкуваше, ги галеше, им шептеше, ги средуваше во мали врзопчиња, ги подучуваше и им се подналутуваше, им зборуваше и им појаснуваше дека за сите нив има голем порив да ги разигра, да им открие поинакви и поинакви значења за да не талкаат расфрлани и неразбрани низ сечија свест и низ сечии копнежи.
„Две тишини“ од Анте Поповски (2003)
Не прилега вие да се дружите со секого и насекаде, зашто вие не сте како обичните созданија и безразложна твар.
„Две тишини“ од Анте Поповски (2003)
„Вие не ја контролирате дури ни климата, или законот на гравитацијата. А постојат и болести, болка, смрт...“
„1984“ од Џорџ Орвел (1998)
„Вие не слушнавте што рече тој кога му го смачкавте лицето.
„1984“ од Џорџ Орвел (1998)
Смешно, ќе ви се насмевнам в лице ако ве има, со презир и похота, со грч во срце што како клопче го собирам, иронично ќе ве исмеам, зошто вие не сте ми поважни од децата мои...
„Ветришта“ од Радојка Трајанова (2008)
- Туку, - рече тој, - сакав да ве прашам од кое село преку планинава сте, ама бидејќи ни вие не ме прашавте подобро да се разделиме како да не сме се виделе. - Подобро, - рече Шишман.
„Будалетинки“ од Мето Јовановски (1973)
- Ви се чудам на паметот, - им вели Сатирот. – Па сите оние на кои верата не им дозволува да имаат кучиња знаат, а вие не знаете.
„Балканска книга на умрените“ од Мето Јовановски (1992)
Вие не сакавте ни збор да чуете од мене И сите туѓи раце оставени врз моето тело. Им ги поверивте на своите остри коси. И ги продадовте за една обична дневница.
„Вардар“ од Анте Поповски (1958)
„Знам, вие не сте Наполеон. Вие сте лекар. Мобилизација во името на кралот и татковината.“ „Лекар, точно“, рече изненадено.
„Две Марии“ од Славко Јаневски (1956)
Јас, луѓе, слегвам. И вие не вртете се! (Излегува).
„Парите се отепувачка“ од Ристо Крле (1938)
И вие, Турците, Алах нека ве благослови да сте долговечни, и вие не го изменивте ова. Што да кажам повеќе?
„Вежби за Ибн Пајко“ од Оливера Николова (2007)
Вие не сте криминалка, ја прашувам.
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)
Може веќе и плачам, но вие не гледате.
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)
— Вие не сте му тетка, вели главната сестра, вие сигурно сте му мајка.
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)
— Адному богу известно52, вели една криминалка, но вие не сте за Сахалин.
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)
Ах, вие не ми ја знаете маката, за тоа така зборувате.
„Антица“ од Ристо Крле (1940)
Високиот, внимателно напудрен професор по српски и по историја, киваше во белите дланки, удираше со прсти по масата, речиси по барабан, и весело говореше: - Вие не сте добиток, имате јазик.
„Улица“ од Славко Јаневски (1951)
Свесен сум дека вас ве глода и друга мака: вие не знаете што точно сака вашето срце.
„Одбрани драми“ од Горан Стефановски (2008)
Брат ви Андреја спаѓа директно и без остаток во таа класификација, а и вие не сте подалеку, иако сте вие сепак друг случај.
„Одбрани драми“ од Горан Стефановски (2008)
Не може на доктор вели. Умри. А и вие не верувате. (Умира. Пауза.) СТЕВО: Симонеееееее!!!
„Одбрани драми“ од Горан Стефановски (2008)
Вие не сте интелектуалец. Што не значи дека немате други квалитети. Можеби поважни од интелектуалните.
„Одбрани драми“ од Горан Стефановски (2008)
– А, така демек, а? – се разбесне кадијата. – Значи вистина било што велеше Селим-ага, дека вие не признавате ни цара, ни везира? – а кон беговите: – Сефедин, Селим, Бајрам, Суљо, Муарем, Фазли, Фета, Даут, Мамут... сите на работа со своите луѓе.
„Калеш Анѓа“ од Стале Попов (1958)
Попот ќе плати за сево ова. Вие не сте криви; тој со тие неколку ебепцази ве подмами да се земете на душа и уште кај ве мами. Не слушајте го него: отворете ја портата и излезете барем вода да се напиете...
„Калеш Анѓа“ од Стале Попов (1958)
Како пред голема, неочекувана добивка на среќата, куклата овргали: - Вие не само што сте многу привлечен, туку и опасно духовит, неверојатно шармантен.
„Авантурите на Дедо Мраз“ од Ристо Давчевски (1997)
- Зар вие не сетивте кога ве пренесував откај брегот? - Ни насоне, верувај ми.
„Авантурите на Дедо Мраз“ од Ристо Давчевски (1997)
А: Уф, уф. И природно претпоставувам дека вие не се согласивте со тоа
„МАРГИНА бр. 21“ (1995)
Ж: Нормално! Но тој не ме слушаше.
„МАРГИНА бр. 21“ (1995)
Вие не можете да замислите што чувствува излажан човек. Не излажан, тоа е слаб збор. За такво чувство нема израз.
„Кловнови и луѓе“ од Славко Јаневски (1956)
Но вие не сте веќе мали.
„Дружината Братско стебло“ од Јован Стрезовски (1967)
„Вие не знаете, господин судија што точно знам а што не знам, затоа и сум овде, за да ме прашате.
„Жената на белогардеецот“ од Србо Ивановски (2001)
А вие не престанувавте со смеењето. Му се потсмевавте на мојот страв.
„Жената на белогардеецот“ од Србо Ивановски (2001)
МЛАДИЧОТ: (Скоро отскокнува од навреденост.) Вие не ме познавате мене и јас со ништо не сум Ви дал повод да се сомневате во мене.
„Црнила“ од Коле Чашуле (1960)
ЛУКОВ: Вие не грижете се. Вашата работа ќе биде само да ја претрчате далечината од местото на атентатот до пунктот каде што ќе Ве чека мојот човек.
„Црнила“ од Коле Чашуле (1960)
Вие не ме забележавте. Тебе те препознав веднаш.
„Ерато“ од Катица Ќулавкова (2008)
Ах, ви благодарам, ви благодарам многу”, рече една од девојките. „Вие не знаете колку ни значи тоа.“ Хернандо се насмевна.
„Лек против меланхолија“ од Реј Бредбери (1994)
- Вие ништо не знаете, вели Јон, вие не сте го мрднале газот од крај огниште.
„Пиреј“ од Петре М. Андреевски (1983)