Веќе чувствувам како самицата нежно ми ги влажни стапалата.
„МАРГИНА бр. 26-28“
(1996)
Кога повторно си дојде на себеси, гледа пред него седи на колена и му ги влажни усните со камилско млеко.
„Пустина“
од Ѓорѓи Абаџиев
(1961)
Седам така, а нешто ми ги влажни нозете.
„Небеска Тимјановна“
од Петре М. Андреевски
(1988)