ги (зам.) - води (гл.)

Чекавме да живне реката со своите бујни води, од стопените снегови на планинските врвови и падини, да разлистат врбјаците на бреговите на реката, да ги водиме козите на пасење.
„Времето на козите“ од Луан Старова (1993)
Кога дојде забраната да се чуваат козите, а уште не стана извршна, ние ги водевме козите насекаде, дури и на училиште.
„Времето на козите“ од Луан Старова (1993)
Ги водеше Михајло, едно кусо маже, а силно и секогаш напрегнато, способно секому да се врекне.
„Бунар“ од Димитар Башевски (2001)
Според разговорите што ги водев подоцна со старите жители на селото, во Маказар немало семејство Боте, та заклучив, што набрзо од хартиите и ми се потврди, дека учителот веројатно бил од друго место, донесен можеби специјално од Никола Поцо за да држи училиште на народен јазик и, во тој случај, можеби и живеел во еден дел од куќата на трговецот, та тука останал и неговиот ракопис, спастрен подоцна од семејството Поцо во лимената кутија која, очигледно заборавена, стоела во дупката на ѕидот од потонот.
„Бунар“ од Димитар Башевски (2001)
Наутро, ако минеше по париските улици и паркови, ќе сретнеш на секој чекор кучиња што ги водат нивните стопани.
„Патувања“ од Никола Кирков (1982)
Гронинг: Се сеќавам дека уште пред да знам да читам, ползев по дневната соба и постојано ги вадев книгите со слики.
„МАРГИНА бр. 22“ (1995)
Грот: Кога се пресели во Л. А., 1977-та, беше доста револтиран од самото место.
„МАРГИНА бр. 22“ (1995)
Можеби ако другите не ги водеа овие битки јас ќе ги водев, но бидејќи тие го правеа тоа многу добро, јас работев нешто друго. ?
„МАРГИНА бр. 22“ (1995)
Рекламата во весникот тоа слабеење му го припишала на измисленото средство Re- duco, а резултатот бил дека стотици дебели луѓе му пишале на Хичкок и му барале податоци за тоа чудесно средство.
„МАРГИНА бр. 22“ (1995)
Оттука е исто така јасно зошто филмот ги изневерува нашите очекувања, зошто не е „хичкоковски”: недостасува за него специфичната внатрешна, вертикална удвоеност на ситуацијата, кога постепено се појавува грозната содржина, што се крие зад површинската идилична маска - во Чамецот за спасување е речиси од самиот почеток сѐ јасно, веќе самата појдовна ситуација е грозна и егзистенцијално заострена, единствената „тајна” е дека е Вили уште позлобен отколку што се чини, и дека ги водел во погрешна насока, кон германскиот брод за снабдување...
„МАРГИНА бр. 22“ (1995)
Верувам дека партизаните ја претставуваат спонтаната национална експлозија против Оската, но нив ги водат комунистите (главно поради стекот на околностите) и затоа мислам дека е пожелно да го поддржуваме Михајловиќ колку што можеме“.32
„Британските воени мисии во Македонија (1942-1945)“ од Тодор Чепреганов (2001)
Мора да се поддржуваат со сите можни средства“.27 Истовремено мисијата на Хадсон ја запознала СОЕ со фактот дека во Црна Гора акциите ги водат доброорганизираните комунисти кои настојувале да ги соберат сите за борба против окупаторот.
„Британските воени мисии во Македонија (1942-1945)“ од Тодор Чепреганов (2001)
Понатаму тој вели дека е „голема будалштина кога слепецот со сите сили настојува да ги води оние што гледаат“.
„МАРГИНА бр. 26-28“ (1996)
Доколку се работи за поинтелигентни или пак дури и ингениозни умови, водите на софистицираниот криминал ги водат до некои повитални точки на системот но - каков парадокс -наместо овие Робин Худови и Џеси Џејмсови да се прифатат кон уништување на виталните точки, тие бидуваат асимилирани од истите и веќе ги гледате овие умни криминалци како ревносно му служат на системот и спремни се да тероризираат уште повеќе од моделите на нивниот младешки гнев, моделите против кои и тргнале по патот на тероризмот...
„МАРГИНА бр. 26-28“ (1996)
Како што зборуваше Монлик, маршалот на Анри IV: „Господе, и вие команданти, што ги водите луѓето во смрт. Бидејќи војната не е ништо друго...“
„МАРГИНА бр. 19-20“ (1995)
Кога не можат тие да се измолкнат од дома и сами да дојдат, ги водат со себе овде и жените.
„Бојана и прстенот“ од Иван Точко (1959)
Покрај војните што ги водел со соседите од север, запад и исток, владеењето на Антигон II Гонат, кое траело се до 239 г.пне., се карактеризирало со стабилно владеење над елинските градови-држави во кои биле стационирани македонски воени гарнизони.
„Џебна историја на македонскиот народ“ од Група автори (2009)
Геро, штрклестиот левучар со раскрвавен палец и одрани колена на некогашната меѓумаалска полјана, а сегашниот новограден солитер, денес асистент снимател, а утре снимател, но можеби и нешто повеќе - амбициите понекогаш ги водат и способностите.
„Синовски татковци“ од Димитар Солев (2006)
Премногу сме приземни. владееме со умешноста да се наднесеме над бездната како големите мрзеливи птици Но нив гладот ги води а не страста за летање.
„Посегање по чудесното“ од Србо Ивановски (2008)
(Се случува тоа во миг на слабост, На опуштеност. Не попусто сомнението е со нив, иако не ги води).
„Посегање по чудесното“ од Србо Ивановски (2008)
Со изменувањата и дополнувањата на овој закон (2010-2014) се воведоа две нови евиденции кои ги води АВРМ, а дополнителни промени настанаа и со намалувањето на казните за работодавачите, директорите, односно одговорните лица кај работодавачот и работниците кои ги водат евиденциите.
„Обезвреднување на трудот - 2 Анализа на трудово-правната легислатива во периодот 2010-2014“ од Мартин Краљевски, Дејан Лутовски, Ивица Костовски (2015)
Ги водеше колите опитен старец што в мака препател многу и видел.
„Сердарот“ од Григор Прличев (1860)
Тогаш наеднаш се будев и потресена се прашував дали таму каде што ги водат ќе има ли некој да им избрише солзи, утешни зборови да им прозбори, да ги загали по глава, да им погали образи?...
„На пат со времето“ од Петре Наковски (2010)
И до кога тие наши луѓе и натаму ќе ги водат недоумени, до кога судбина лоша ќе им кројат, до кога врз нивната несреќа своја среќа ќе градат?
„На пат со времето“ од Петре Наковски (2010)
Но знам дека не можам да се грижам за нив онака како што се грижеше Клара.
„Сестрата на Сигмунд Фројд“ од Гоце Смилевски (2010)
Лудилото на тој народ не може да трае вечно.”
„Сестрата на Сигмунд Фројд“ од Гоце Смилевски (2010)
Замислував како ги истоваруваат во логорот, ги водат во една просторија каде им наредуваат да се соблечат.
„Сестрата на Сигмунд Фројд“ од Гоце Смилевски (2010)
Ја слушав Отла како им вели на децата дека прво мора да се истушираат, и им советува секое да внимава каде точно си ги остава алиштата, затоа што по туширањето ќе треба набрзина да се облечат за што поскоро да стигнат до плажата.
„Сестрата на Сигмунд Фројд“ од Гоце Смилевски (2010)
Сега јас се грижам за Густавите – ги посетувам во домовите во кои живеат со своите мајки, кога се болни ги водам на лекар, еднаш месечно им носам пари од наследството на татко им.
„Сестрата на Сигмунд Фројд“ од Гоце Смилевски (2010)
Кога би ги видел тие нешта како низ матно стакло, можеби и би можел да се сети дека некогаш го живеел тој живот, но за него неговото минато е во потполн мрак, или пак во овој миг тој е во мракот, и светлината во која трепери неговото минато само го заслепува, место да му овозможи подобро да гледа.
„Сестрата на Сигмунд Фројд“ од Гоце Смилевски (2010)
Германците сега ги водат темни сили, но некаде во нив тлее оној дух на чии темели израснав и јас.
„Сестрата на Сигмунд Фројд“ од Гоце Смилевски (2010)
На лицето на синот може да се види дека за него сѐ е бескрајно далеку, сѐ е како од некој минат живот, од некој туѓ живот – книгите кои ги напишал, разговорите кои ги водел, сеќавањата на деновите кои ги проживеал и ноќите кои не ги преспал.
„Сестрата на Сигмунд Фројд“ од Гоце Смилевски (2010)
Вистина е, тие филозофски дискусии ги водеше и тој самиот.
„На пат кон Дамаск“ од Елизабета Баковска (2006)
„Ќе ти покажам...“ и татко му секогаш му велеше кога го прашуваше како да ја состави козината или како да ја намачка со восок, па ставајќи ги своите корави преку неговите помали, детски раце, му ги водеше преку движењата.
„На пат кон Дамаск“ од Елизабета Баковска (2006)
Змејко ги водеше низ таа снежна шума како по друм, без ниеднаш да се подвоуми.
„Белата долина“ од Симон Дракул (1962)
Господе, си зборувам, дали го закопаа Дончета Спикоски и кај го закопаа, ако го закопаа, си велам, и ги водам магарето и кравата.
„Пиреј“ од Петре М. Андреевски (1983)
Со едната рака ги водат добичињата, со другата се бранат од сонцето. Си го покриваат тилот и темето.
„Пиреј“ од Петре М. Андреевски (1983)
Сите се тие копуци, не знаат друг пат освен оној што ги води дома. Толку е нивното знаење.
„Пиреј“ од Петре М. Андреевски (1983)
Кучињата ги водат и ги врзуваат за сливите Ѓенески.
„Пиреј“ од Петре М. Андреевски (1983)
Ги одврзуваат од сливите Ѓенески и ги водат така, избрндавени, извалкани.
„Пиреј“ од Петре М. Андреевски (1983)
- Брз си на рака, синко. Запрегите ќе ги води Онисифор. - Кој?
„Тврдоглави“ од Славко Јаневски (1990)
Според него, тој бил плашлив и недораснат да ги води запрегите и, освен Кукулино, познавал уште само неколку села.
„Тврдоглави“ од Славко Јаневски (1990)
- Покори се безропотно, Онисифоре. Го определувам другиов да ги води запрегите.
„Тврдоглави“ од Славко Јаневски (1990)
- Натема ми на душа, мајче, ако било така. И тој арамија имаше нож.
„Тврдоглави“ од Славко Јаневски (1990)
Зад нив останале камења за околу пет воденици а сипаничавиот пат како да ги водел кон бескрајни пустини од кои и човекот и змијата се иселиле.
„Тврдоглави“ од Славко Јаневски (1990)
Барале по птичјите седалки јајца и се задоволувале со корења од ретко сретнатиот хумус, ги заменувале скршените оски на двоколките и ги крпеле тркалата или јаремите.
„Тврдоглави“ од Славко Јаневски (1990)
Не го сметал другиот Онисифор за достоен старешина.
„Тврдоглави“ од Славко Јаневски (1990)
И не проколнувај ме. Дојден сум по благослов.
„Тврдоглави“ од Славко Јаневски (1990)
Постелена како за на свадба, со повеќе ложници, здиплени во неколку ката, со осуммина мажи, кои одеа по неа, и со една жена, Трајана Дамческа, мајка му на Ѓорета, која ги водеше воловите, колата тргна од срецело.
„Потковица на смртта и надежта“ од Миле Неделкоски (1986)
По неа тргнаа и сите жители на Потковицата и троцата полицајци и ја испраќаа до Зедница, до Бел Камен.
„Потковица на смртта и надежта“ од Миле Неделкоски (1986)
Работата многу си ја сакам, се трудам учениците да ги водам на добар пат во живото, да бидат чесни, храбри, да се борат, да учат и собираат знаење.“
„Белиот јоргован“ од Хајди Елзесер (2012)
Но, сепак, останаа на претходниот договор, наместо по еден збор, на секоја средба да се третираат по пет, па со време ќе видат како ќе постапат.
„Балканвавилонци“ од Луан Старова (2014)
Татко се залагаше за типологија на турцизмите според области, појави, додека Камилски остануваше на тоа да ја утврдат однапред листата од сто збора и да работат, без оглед на секојдневните изненадувања што ги носеше секој збор и ги водеше кон други зборови и нови области.
„Балканвавилонци“ од Луан Старова (2014)
Можеби некои полемики за животната проблематика сум ги водела и порано.
„Читај ми ги мислите“ од Ивана Иванова Канго (2012)
Да ги води, по правата патека, осветлувајќи им ја со сјајот од очите. ***
„Читај ми ги мислите“ од Ивана Иванова Канго (2012)
Тие имаа само црни стада, а убави бели жени облечени во убави алишта, сѐ рачно изработени, косите собрани во пунџи, до нив малите деца и ги водеа коњите покриени со тие нивни познати јамболии.
„Три жени во три слики“ од Ленче Милошевска (2000)
Почнав да учам некои административни работи, шефот Ристо ми даде машина за пишување и некои книги да ги водам.
„Три жени во три слики“ од Ленче Милошевска (2000)
Интересна си им, се пошегува таа со мене.
„Три жени во три слики“ од Ленче Милошевска (2000)
Истренирани кучиња ги водат слепите улици безбедно до плоштадите.
„Зборот во тесен чевел“ од Вероника Костадинова (2012)
Тој не разговараше на оваа тема со неа, препушти работите да ги води Круме Волнаровски со неговите соработници, но лично ја надгледуваше нејзината активност во Центарот или информациите за тоа ги добиваше од Андон Клековски, негов непосреден доушник, контролор без одредено работно време и без конкретни обврски кои би биле видливи за клиентките.
„Полицајка в кревет“ од Веле Смилевски (2012)
Нашите разговори, со начинот на кој ги водевме, носеа слој на нешто индиректно што ни овозможуваше заштита и самоувереност во комуникацијата.
„Полицајка в кревет“ од Веле Смилевски (2012)
Нивниот азимут ќе ги води кој тајните на сите каси.
„Месечар“ од Славко Јаневски (1959)
Веќе илјада години, од генерација на генерација, на Медитеранот се практикува ловот на туни со матанѕа, обично кон крајот на пролетта (во мај) и во лето (во јули), кога небото е светло сино, морето мирно, водите проѕирни и особено кога не се заканува ветер.
„Амбасади“ од Луан Старова (2009)
Уште рано во пролетта (обично во почетокот на март) се поставува мадрагата (од провансалскиот збор madrago), систем од мрежи на неколку ката во вид на стапица, која како далјаните при ловот на јагулите, ги води рибите во безизлезниот лавиринт, во комората на смртта каде што потем се одвива крвожедната матанѕа... невидениот масакр на јатото туни...
„Амбасади“ од Луан Старова (2009)
Додуша, беглер-бегот е водач на сите главатари, на субашите, на кадиите, тој има под своја власт седумнаесет војводи, а секој од нив со своја дружина од илјада и петстотини коњаници кои тој самиот ги плаќа и ги води во бој на свој трошок.
„Вежби за Ибн Пајко“ од Оливера Николова (2007)
И оди тој И сега чекорот негов ги гази трњето патот на сонцето што го замрачува Пат од бигорот на осамата до осамата на зборот светот што го мисли и плоди И тие што чекаат среде гороцвеќе и птици Гласот му го препознаваат веќе што огрева во песната на неменливата радост Чекори и не се обѕира тој Сам да се биде и пак со сите истата ѕвезда на надежта што ги води По зорницата тој оди во несоницата на песната што наближува
„Елегии за тебе“ од Матеја Матевски (2009)
Но по вревата што се креваше знаеја веќе каде ги водат и што ќе биде со нив.
„Калеш Анѓа“ од Стале Попов (1958)
Затоа ова беше знак дека не ги водат на губилиште, туку во Прилеп.
„Калеш Анѓа“ од Стале Попов (1958)
Тие постојано погледнуваа во реката, небаре и нејзе ѝ се доверуваа за мислите кои сакаа да ги водат кон можниот излез.
„Патот на јагулите“ од Луан Старова (2000)
Тужбата му ја напиша адвокат Фонче, кој ги водеше споровите уште кога нивните татковци се судеа.
„Злодобро“ од Јован Стрезовски (1990)
Затоа е неопходно да се земат сите нивни различни значења; потоа на тие што ги водат законите да им се даде она значење кое најмногу им одговара, имајќи го предвид предметот на расправата...“
„Злодобро“ од Јован Стрезовски (1990)
Камењата ги вадеше со мака: со копање и кршење со железни чивии, со употреба на ќускии, лостови, макари.
„Злодобро“ од Јован Стрезовски (1990)
Сончевите зраци се пробиваа низ високите дрвја правејќи светли завеси од утринските испарувања на влажната земја, ширејќи мирис на печурки и папрат; разнобојните лисја на дрвјата се преливаа на светлината добивајќи прекрасна патина, претсмртна боја; клукајдрвците удираа по дрвјата и огласуваа немир; немир владееше и во кучињата: напињаа на ремениците со кои ги водеа манастирските слуги, душкаа по земјата и бараа да се ослободат, да оптрчуваат; повремено ќе заквичеа но слугите ги смируваа жулкајќи ги по главите, или удирајќи ги по муцките.
„Злодобро“ од Јован Стрезовски (1990)
Разговорите што ги водам во текот на денот по правило не се случуваат најчесто овде.
„Летот на Загорка Пеперутката“ од Србо Ивановски (2005)
Инаку, веднаш да објаснам: разговориве што досега ги водам пред вас забележувајќи ги на хартијава, за првпат ги водев со себеси вечерта додека брзав за да втасам на време на онаа втора визита кај Роман Гигов Грофот.
„Летот на Загорка Пеперутката“ од Србо Ивановски (2005)
Веројатно заради полната месечина и писмото што изгледа месечината ми го испрати а и поради разговорите што ги водев со Загорка Пеперутката за заминувањата како отворена можност.
„Летот на Загорка Пеперутката“ од Србо Ивановски (2005)
Дури потоа многупати или постојано ги повторувам или преиспитувам тие разговори во себе. Ги учам напамет.
„Летот на Загорка Пеперутката“ од Србо Ивановски (2005)
Езерото веќе ги ниша соништата на светот. Вечерницата пак нив ги води по знајни и незнајни места во пресрет на муграта моја што постојано ја создаваме човекот ноќта и јас.
„Липа“ од Матеја Матевски (1980)
Раде многу ретко зборуваше за „случаите што тој ги водеше“.
„Желките од рајската градина“ од Србо Ивановски (2010)
Не ги паметам сите поединости од разговорите што ги водевме, но го немам заборавено мирисот на сите мои попладниња во Пасажот... ми се обраќаше понатаму Нилика во нејзиното писмо.
„Желките од рајската градина“ од Србо Ивановски (2010)
Од овие екстернализирачки разговори произлегува нешто што би можело да се нарече контра-јазик или, како што Дејвид Епстон (David Epston) неодамна предложи, “анти-јазик”.
„МАРГИНА бр. 4-5“ (1994)
Тоа значи тие исто така мислат дека постои некаква реалност таму некаде.
„МАРГИНА бр. 4-5“ (1994)
Затоа ова едноставно ги води будистите до идејата за медитација која се користи за да ги оддалечи од јазикот, доведувајќи ги во допир со реалноста.
„МАРГИНА бр. 4-5“ (1994)
Овие екстернализирачки разговори го “егзотизираат одомаќеното”, на тој начин што со нив индивидуите ги идентификуваат личните приказни и културните сфаќања коишто ги живеат; тие приказни и знаења ги водат нивните животи и го одредуваат нивниот идентитет.
„МАРГИНА бр. 4-5“ (1994)
Потрагата по таква сигурност ги води луѓето кон сѐ подлабокото паѓање во зависност.  Но дали тоа е репресија?  Тоа е „кадифена репресија”.
„МАРГИНА бр. 21“ (1995)
Имајте на ум, секогаш зборувам за слободните потрошувачи.
„МАРГИНА бр. 21“ (1995)
И тоа атрибутите паѓаат, менливи, во втор ред (дали е beautiful или прекрасно, не е ни толку важно).
„Човекот со четири часовници“ од Александар Прокопиев (2003)
Во 2 по полноќ ги водам на топол бурек во центарот на градот. – Ова е како вашиот хамбургер, Џим.
„Човекот со четири часовници“ од Александар Прокопиев (2003)
Ги водеше децата кон Мартина сѐ додека тој не ги виде и вчудоневидено се загледа во нив прашувајќи се дали да спрсне да побегне.
„Луман арамијата“ од Мето Јовановски (1954)
Нели ние самите го измисливме оглавот, за да можеме покорните да ги водиме по себе, за да имаме кого да го користиме и на кого да му се ругаме.
„Жената на белогардеецот“ од Србо Ивановски (2001)
Лудите глави знаеш кој ги води? Ѓаволот!
„Жената на белогардеецот“ од Србо Ивановски (2001)
Во разговорите што ги водел со највисоките југословенски политички личности и со намесникот, кнезот Павле Караѓорѓевиќ, Донован бил многу јасен кога истакнал дека Кралството Југославија не ќе може да се надева и да смета на помошта на западните држави ако пристапи кон Тројниот пакт и во таков случај нема да го преживее крајот на војната.
„Македонија низ нишанот на САД и Британија“ од Тодор Чепреганов (2012)
Овие разговори се совпаднале и со упатената порака од британскиот премиер Винстон Черчил до претседателот на Владата, Драгиша Цветковиќ, во која се нагласувало дека Черчил е уверен во конечниот пораз на силите на Оската, а исто така дека и распаѓањето на Кралството Југославија ќе биде неминовно доколку тоа тргне по патот на Романија и Бугарија.
„Македонија низ нишанот на САД и Британија“ од Тодор Чепреганов (2012)
А колку што ми е мене познато, господине Херцог, вие лошо сте ги воделе интересите на компанијата. Лошо сте работеле.
„Одбрани драми“ од Горан Стефановски (2008)
Преблаги господи, не нѐ оставај никогаш сами. (Попот пребрзо ги води.
„Одбрани драми“ од Горан Стефановски (2008)
Командниот состав, борци очеличени во времето на италијанската и германската окупација, некои со завршени подофицерски школи, други само со основно или гимназиско образование, ги водеа своите одреди против полковници и генерали.
„Големата удолница“ од Петре Наковски (2014)
Ова множество на шеми ги води нашите акции но повратно и се ажурира кога акциите ќе доведат до нови перцепции; интеракцијата на настани и очекувања го контролира процесот на акомодација при кој нашата целосна мрежа на шеми се ажурира и проширува.
„МАРГИНА бр. 3“ (1994)
Тој го следи когнитивниот развој на децата кој почнува со основните шеми што ги водат нивните моторички интеракции во светот, преку нивоата на постапна апстракција кои водат до јазикот и логиката и на крај до апстрактната мисла.
„МАРГИНА бр. 3“ (1994)
Лукијан во своите записи го овековечил Драч пишувајќи за битките што овде ги водел Јулиј Цезар.
„Атеистички музеј“ од Луан Старова (1997)
И еве, додека вие спиете, си играте, учите, јадете; додека вие се радувате, се лутите или плачете, јас ве замислувам, јас ве гледам во моиве мисли и ги водам овие разговори со вас.
„Добри мои, добар ден“ од Глигор Поповски (1983)
И двете знаеја дека тоа се должи на разговорите што ги водеа додека ручаа или во неделите додека пие кафе на масичето во дворот заплиснувани од опојните миризби на цвеќињата.
„Црна билка“ од Ташко Георгиевски (2006)
Мајката Перса цврсто чекори како да има војнички чевли на нозете од мислата во неа која ѝ го шири срцето од храброста на мајката Роса што можела сама да ги води овие пет моми по патот на животот послан само со трње, од нејзината непрекидна борба со сѐ и сешто само тие да не ја почувствуваат горчината од отсуството на таткото!
„Црна билка“ од Ташко Георгиевски (2006)
Ќе ги водат децата и, за да не им се спие, ќе ги тераат да бројат ѕвезди.
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)
Кај ги водите, ни велат, завршете си ја сами работата.
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)
Ги водиме балистите кај сточниот пазар, а таму еден вод борци ручаат по камењата, подадени од снегот.
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)
Ги собираат децата и ги водат на островите на превоспитување.
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)
Веднаш ме касна змија, знам дека лошите работнички ги водат во полоши логори.
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)
Имено, атентаторите (и не само тие) мислеле дека ги водат на бесење.
„Солунските атентати 1903“ од Крсте Битоски (2003)
Тој од разговорите што ги водел со Шатев кога овој бил интерниран во Кратово знаел нешто за гемиџиите и за нивните намери “нешто“ да направат.
„Солунските атентати 1903“ од Крсте Битоски (2003)
- На моите службени патувања мислиш? – праша таа.
„Игбал, мојата тајна“ од Јагода Михајловска Георгиева (2000)
Или ќе ги водам со себе, или нема ни јас да одам – зборував како навиена.
„Игбал, мојата тајна“ од Јагода Михајловска Георгиева (2000)