ги (зам.) - грчи (гл.)

Нервозен потсмев му ги грчи усните.
„Пустина“ од Ѓорѓи Абаџиев (1961)
„Ги грчеше прстите в џебови и го слушаше сопатникот, тој сечеше просто како да секцира.“
„Две Марии“ од Славко Јаневски (1956)