ги (зам.) - меси (гл.)

Баба ми ги меси најубавите кифлички на светот, а пак, мекици! Чудо од убавина!
„Игбал, мојата тајна“ од Јагода Михајловска Георгиева (2000)
Други баби и дедовци немам.
„Игбал, мојата тајна“ од Јагода Михајловска Георгиева (2000)
Паке, пуке, ги месат ко тесто.
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)
Таму, како змиска кожа, беше падната сета правна наука на светот, од римското право до постмодерната демократија; и ослободениот студент по право на прва година не знаеше што да прави не само со своите права туку и со своите прсти, освен да ги меси мрвките леб во сè побезоблични облици.
„Синовски татковци“ од Димитар Солев (2006)
Со рацете ги месеа дури не станеа цврсти и заоблени.
„Чкртки“ од Румена Бужаровска (2007)
Понекогаш додаваа уште вода или земја ако ќофтињата случајно се распаднеа.
„Чкртки“ од Румена Бужаровска (2007)
Од сите пити кои ги месеше Мајка, во годините на сиромаштијата, ние најмногу ја сакавме питата со пиле – тикуш.
„Ервехе“ од Луан Старова (2006)
Почнавме да ги месиме и триците, крмата, да мешаме сѐ во лебот: и јачмен , и уров, и компири, и граор, и пченка, и тикви, и грав.
„Пиреј“ од Петре М. Андреевски (1983)