ги (зам.) - отвара (гл.)

Модел или клуч за разрешување на душевните лирски трепети бликнати од силата на инспирацијата, од поетското искуство, поетски говор кој ги отвара вратите на победоносниот чекор на вредностите.
„Поетски блесок“ од Олга Наумовска (2013)
Не ги отвараше очите и не јачеше.
„Забранета одаја“ од Славко Јаневски (1988)
Ги отвараа прозорците да се изветреат одаите, ги тресеа постелите миризбата да им излезе, а кога ќе врвеа крај казаните, скршнуваа од патот не можејќи да ја трпат миризбата; одвај чекаа да фати посилен ветер да го изветрее сето село и да донесе нов, посвеж воздух.
„Свето проклето“ од Јован Стрезовски (1978)
Сите карти не ги отвараше наеднаш.
„Последната алка“ од Стојан Арсиќ (2013)