Се склупчувам во грмушката, рацете ги преплетува со боцките да изгледаат како вистински гранки.
„Младиот мајстор на играта“
од Александар Прокопиев
(1983)
Ешер, и морам да признам дека ептен ми се допадна умешноста, дури и генијалноста, со која ги преплетува лицето и опачината на еден ист мотив.
„МАРГИНА бр. 17-18“
(1995)
Севда продолжи да си ја чешла косата и да си ги преплетува плетенките тука, под дивјачката, си ја чувствува леснотијата на косата што како навев ѝ паѓа преку рамената, назад под тилот по плеќите: косата нежно ја гали, благи трпки ѝ буди во телото, а како пред очи да ја гледа румената боја со којашто се украсени зреечките дивјачки, чиниш само за да ѝ го разубават денот на Севда.
„Човекот во сина облека“
од Мето Јовановски
(2011)