ги (зам.) - протурка (гл.)

Најпосле навалицата ги протуркува низ вратата, раката на мајка ѝ го пушта нејзиното раче оти треба да се отклони малце и ене ја купува еден заграб свеќи и успева да се добере до нив.
„Црна билка“ од Ташко Георгиевски (2006)
Детето и есента, ги протуркавме некако, ама зимата: кога легна тој снегот, дебел како стена.
„Ветришта“ од Радојка Трајанова (2008)