го (зам.) - зазема (гл.)

Поп-артот јуришаше напред, а Ворхол го зазема местото на главен стратег.
„МАРГИНА бр. 11-12“ (1995)
Тој и самиот стана ѕвезда, културен херој, откако детално ја обработи својата опсесија за животот на ѕвездата.
„МАРГИНА бр. 11-12“ (1995)
И покрај тоа што минимализмот во многу работи беше спротивен од поп-артот, обата правца го делеа ладниот, импер­сонален изглед - простор на непристрасност. 1965-та година се чинеше дека сликаревата топлина, експресивната страст од минатата деценија, веќе беше сосема поразена.
„МАРГИНА бр. 11-12“ (1995)
Правдата тешко го заземаше вистинското место во односите меѓу луѓето.
„Тврдина од пепел“ од Луан Старова (2002)
И, иако втората позиција има јасно оправдување, потврда - на крајот, битно е едно дело да биде разбирливо, драмата да може да се игра, а поемата да се чита - арогантниот став на критичарите со кој тие оценуваат дали еден превод е добар или не, од чисто монолингвистичка позиција, повторно укажува на неблагодарното место што го зазема преводот vis-a-vis метатекстот (дело изведено од, или што содржи, веќе постоечки текст), каков што е и литературниот критицизам, сам по себе.
„МАРГИНА бр. 8-9“ (1994)
Винстон штотуку го заземаше своето место во еден од средните редови, кога две лица што ги знаеше од видување, но со кои никогаш немаше разговарано, влегоа неочекувано во собата.
„1984“ од Џорџ Орвел (1998)
Кога се одржуваа јавни судења, таа си го заземаше своето место во одредите на Младинската лига, кои ги опседнуваа судовите од рано утро до доцна навечер, извикувајќи повремено „ Смрт на предавниците“ !
„1984“ од Џорџ Орвел (1998)
Инаетот повеќе може да се насети во човековиот инстинкт, во делот на неговата анимална природа, недовршеноста во еволуцијата.
„Балканвавилонци“ од Луан Старова (2014)
Ова хронично не најчесто го зазема местото на да или го смалува неговото нормално влијание.
„Балканвавилонци“ од Луан Старова (2014)
Значи, местото на таткото на детето кое му се жртвува на јаничарството го зазема императорот? коментира Татко.
„Балканвавилонци“ од Луан Старова (2014)
Сугестијата беше јасна: Сталин го зазема местото на Бог... * Се доближуваме до албанската гранична зграда.
„Атеистички музеј“ од Луан Старова (1997)
Човекот не може да се буни против самиот себеси: своите уживатели на независноста тој ги подвргнува кон принудната едногласност која без било каков премин го зазема местото на туѓинската власт.
„МАРГИНА бр. 6-7“ (1994)
Милиони и милиони луѓе секојдневно стануваат и го заземаат своето место како шрафови во тој огромен механизам.
„Бед инглиш“ од Дарко Митревски (2008)
Зборовите го заземаат обликот на душата и го исполнуваат интимниот круг на мислите.
„Зборот во тесен чевел“ од Вероника Костадинова (2012)
Во расказите на Михаил Ренџов тие го заземаат онаа вистинско и истакнато место кое го заземале (само со обратно значење на придавките) на улиците на нашите градови.
„Захариј и други раскази“ од Михаил Ренџов (2004)
Во типологијата на писмото, алфабетот го зазема највисокото место затоа што претставува најекономичен систем во поглед на количеството на знаци, неопходни и достатни за потполно бележење на говорот и за пренос на информацијата на растојание.
„МАРГИНА бр. 37“ (1997)
И на крајот, фонографски систем со знаци на писмо што одразуваат одделни звуци се определува како алфабетски систем или алфабет.
„МАРГИНА бр. 37“ (1997)
Нивната тага, колку и да била вистинска, се изземала од сериозна сфатеност, делумно затоа што машкото вдовство никогаш не може да го заземе она место во јавната светост што женското вдовство редовно го зазема (има ли таков ужален маж во американската историја кој го достигнал иконичниот статус на Џеки Кенеди?), а делумно затоа што геј-љубовта претставува јавен срамотилак, па така и болката на геј-љубовниците предизвикува презирни насмевки барем онолку често колку што изнудува солзи. ‌Геј-загубата никогаш не се воздигнува баш до височините на трагедијата.
„Како да се биде геј“ од Дејвид Халперин (2019)
Апсолутната големина на јавниот физички простор се намалува, бидејќи истиот постојано го заземаат приватните претприемачи.
„Простори на моќта“ од Зоран Попоски (2009)
Ова исто така може да се примени и на новите модели за користење на земјата, како на пример трговските центри, забавните паркови и големите станбени комплекси, универзитетите, болниците и корпорациите кои ги замаглуваат границите меѓу јавното и приватното.
„Простори на моќта“ од Зоран Попоски (2009)
Тие, едноставно и ладнокрвно, не се земени предвид (David Daube) – па оттука, сосем точен е впечатокот дека правните акти кои се донесуваат во оваа област, се сконцентрирани првенствено на оние кои имаат [имотните/ богатите/работодавачите], односно оние кои го заземаат централното место во ‘високото општество’ и кои благонадежно ги финансираат предизборните кампањи на речиси сите поголеми политички партии кои подоцна, кога ќе дојдат на власт, во знак на благодарност и по принципот „Do ut des – ти дадов за да ми дадеш“ ги спроведуваат нивните антиработнички агенди. Оние кои немаат [неимотните/сиромашните/работниците], како да се невидливи за системот – тие, заедно сосе нивните проблеми, просто- напросто, се игнорирани!?
„Работни спорови - Позитивни примери од судската пракса“ од Димитар Апасиев (2011)