го (зам.) - засмрди (гл.)

Кај ќе застанеше, таму ќе го засмрдеше местото, Како некоја болест да заседнуваше, Секој двајца со него тројца стануваа.
„Пиреј“ од Петре М. Андреевски (1983)
Заколете ја, слушам, ќе ни го засмрди вагонов.
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)
Го засмрдев девојчето а помош нема. И Маса Кулумовска крена раце.
„Пиреј“ од Петре М. Андреевски (1983)
Значи, не го засмрдува градот, не е како нашето Вардариште.
„Тополите на крајот од дедовата ливада“ од Бистрица Миркуловска (2001)