И гравот стана главен на масата, исто како и лебот што од вреќата брашно секој ден го месеа заедно.
„И ѓаволот чита пРада“
од Рада Петрушева
(2013)
Бојан зеде една стара, крпена торба, пушти во неа парче тричник, оној леб што од трици нарочно го месат за кучиња, префрли преку рака мало секирче со куса дршка и тргнаа.
„Бојан“
од Глигор Поповски
(1973)
Бидејќи немаше доволно пченично брашно, мајка ми го месеше лебот со една четвртина компири.
„Ласа“
од Наташа Димитриевска Кривошеев
(2011)
А ти го месиш со твоите убави бели раце...
„Ласа“
од Наташа Димитриевска Кривошеев
(2011)
А сега домарот пред него гласно размислуваше дали гостинот што слика ќе остане две - три недели, или цел месец па и два, и како да си помине тој, па и домарот покрај него, само со манастирски грав, еднаш во седмицата зелник од селото, па и некое јагне ако се згоди празник, да не ги сметаме тука: домашниот леб што го месеше и го печеше невестата во селото двапати неделно, биеното сирење на маша над мангал, низите суви пиперки и солени циронки, како и бинлаците вино и ракија дарувани на манастирот од останати верници, за светците не за грешниците.
„Синовски татковци“
од Димитар Солев
(2006)
Ване пие в меана. Се готви да дојде и да го меси Арса.
„Кловнови и луѓе“
од Славко Јаневски
(1956)
И тука во Ташкент, нашите големци, тие од политиката, фрлија нова парола: “Ќе го победиме империјализмот, градејќи го социјализмот!”... и умот ни го месеа така, како што се меси тесто... Знаеш ли како се меси тестото?...
„На пат со времето“
од Петре Наковски
(2010)
Јас лебот кога ќе го месев, леб ќе излезеше.
„Човекот во сина облека“
од Мето Јовановски
(2011)
Бргу изнаредив повеќе дрва за побргу да се испече лебот.
„Три жени во три слики“
од Ленче Милошевска
(2000)
Кога ќе имаше некоја потреба сите во селото знаеја дека таа меси убав леб и многу жени доаѓаа да гледаат како го меси.
„Три жени во три слики“
од Ленче Милошевска
(2000)
Во селото се правеа многу свадби и ме викаа да помагам, одев и кај роднини и кај јабанџии да им помагам, зашто многу убаво го месев лебот, посебно убаво месев мајалник – наутлија, тоа го научив од стрина ми Риска.
„Три жени во три слики“
од Ленче Милошевска
(2000)
Кога се свртев, го здогледав девојчето како плаче, а кога го прашав зошто плаче, тоа ми рече дека од тоа брашно така не се месело, нивните соселани поинаку го меселе.
„Три жени во три слики“
од Ленче Милошевска
(2000)
Дојде времето кога Мајка повеќе немаше доволно брашно, не можеше да го меси тестото за макарони и за пити, па од него правеше некаква каша со која ја залажувавме гладта.
„Ервехе“
од Луан Старова
(2006)