го (зам.) - разурне (гл.)

Сега го нема споменикот. Во Второто бугарско, во 1942, во летото, кога дојдоа во Потковицата божем за да вршат маневри, бугарските војници го разурнаа, со топови го гаѓаа од Коритница, од Плоштина и од Чауле.
„Потковица на смртта и надежта“ од Миле Неделкоски (1986)
Кога Кара Мустафа ги поведе своите војски од Дупка на Имотот, беше решен да го разурне и да го изгори.
„Потковица на смртта и надежта“ од Миле Неделкоски (1986)
А тој мечтаеше повеќе дури и отколку да биде сакан, да го разурне тој ѕид од доблест, барем само еднаш во животот.
„1984“ од Џорџ Орвел (1998)
И потем направи една подолга драмска пауза, зазеде една особено смешна, надуена поза и продолжи: „Марксистичката револуција го разурна целиот духовен свет; љубовта кон татковината, националното чувство, односот кон историјата, кон семејството, минатото и иднината“.
„Папокот на светот“ од Венко Андоновски (2000)
Таму бил стариот Скупи, римскиот. Го разурнал земјотресот.
„Вежби за Ибн Пајко“ од Оливера Николова (2007)
Требаше да се бараат нови патишта, требаше некако да се преранат сите оние дечиња, што ги имаше народено Језекил со својата зорлива женица; но и светот чунким беше решил првин да го разурне добро сето она, што го имаше соѕидано Језекил во својот живот, и затоа сега веќе не ѕидаа ни оние, што беа сѐ уште вредни за тоа.
„Белата долина“ од Симон Дракул (1962)
Колку да офнеш - препукнала душата... туѓинецот те сосекол... ти го ограбил домот... огништето ти го разурнал.
„Молика пелистерска“ од Бистрица Миркуловска (2014)
Василиј го разурнал опкопот, напуштен од неговите бранители и продолжил да ги прогонува бегалците; имало многу убиени, а уште повеќе заробени.
„Молика пелистерска“ од Бистрица Миркуловска (2014)
Само јас го видов тоа опашесто чудо, тој порив на мажјакот да го разурне спокојството, тој пресметан кликтеж на насилникот над зачудениот честак додека ги вика на својата самотна полјанка возбудените женки качени на танки но брзи нозе.
„Посегање по чудесното“ од Србо Ивановски (2008)
Бахтијар Паша го разурнал и го запалил Крушево, ама историјата забележала дека им оддал војничка почит на херојски загинатите востаници на Мечкин Камен.
„Тополите на крајот од дедовата ливада“ од Бистрица Миркуловска (2001)