Сигналите што ги имаше од Варшава, од Фронтекс, од агенцијата за менаџирање на надворешните граници на европските земји и сознанијата што ги добиваше од своите најблиски соработници, полека но сигурно го склопуваа мозаикот за нелегалната миграција со што се создаваа услови за ширење на трговијата со луѓе.
„Полицајка в кревет“
од Веле Смилевски
(2012)
Телото е нешто друго. Меморија. Можеби се двоуми, но
и покрај сѐ
го вади клучот. Го склопува окцето.
„Ерато“
од Катица Ќулавкова
(2008)
Пикник се зафати со TCC-3, а Ливајн почна да го склопува AN/GRC-10.
„МАРГИНА бр. 1“
(1994)
Надежта твоја почна мозаикот да го склопува, телото од пропаст сака да го сочува.
„Од дното на душата“
од Александра Велинова
(2012)