кое (зам.) - постои (гл.)

Тој е како фатаморгана, низ него со поглед можеш да поминеш: тоа е безбројната, бесформната содржина на ништото кое постои, се движи, зовриена движечка сила што го тера телото да се движи.
„Мудрецот“ од Радојка Трајанова (2008)
Коријата преку поточето, кое постоеше некаде под снегот, но не се гледаше, изгледаше сосем необично, како лошо варосан ѕид.
„Бојан“ од Глигор Поповски (1973)
Формата на моето битие го дефинира просторот и времето во кое постојам.
„Жонглирање со животот во слободен пад“ од Сара Трајковска (2012)
Префинетиот сенс во моето чекорење, мистериозната сенка на моето торзо, се само склоп на есенцијата во центарот на мојата таинственост.
„Жонглирање со животот во слободен пад“ од Сара Трајковска (2012)