Вие со бацка Стоја велите ваќа еден осмак, ама и со пет кутли којзнае дали ќе а насејме.
„Крпен живот“
од Стале Попов
(1953)
— Лебами, зорт да го најдете. Селото реши да не го предава, та којзнае дали ќе ви го кажат.
„Толе Паша“
од Стале Попов
(1976)
Во Москва сега нема месечина, но којзнае дали Русија има место уште за двајца револуционери?
„Небеска Тимјановна“
од Петре М. Андреевски
(1988)
Ако не беше со нив и Оливера Поточка, којзнае дали ќе ги познаев.
„Небеска Тимјановна“
од Петре М. Андреевски
(1988)
Сакам и јас да појдам, ама којзнае дали ќе знам самата нешто да си побарам, да си купам.
„Небеска Тимјановна“
од Петре М. Андреевски
(1988)
Којзнае дали некоја птица застанала на него.
„Небеска Тимјановна“
од Петре М. Андреевски
(1988)
ме нацрпува и ме крева в раце Горачинов и ко невеста ме внесува во кабината, да не сум ти тешка, му велам, чевлите ти се тешки, ми вели Горачинов, тоа е најтешкото на тебе, ми вели, а пред вратата аплаудираат и Силјан Лилјаков и Филип Хаџиевски и Ристо Коларов и Лазор Рогожаров, што ќе правиме ако нѐ разделат, му велам на Горачинов, ништо, вели тој, в затвор не можам да те изневерам, а на бесилка уште помалку, ми вели и ме легнува на креветот, којзнае дали ќе ме сакаш после, му велам, којзнае дали ќе можеш да ме сакаш,
„Небеска Тимјановна“
од Петре М. Андреевски
(1988)
Да не беше Македонија во Југославија, им велам, којзнае дали ќе имаше македонски ора?
„Небеска Тимјановна“
од Петре М. Андреевски
(1988)
Којзнае дали ќе имаше и Македонија, велам, и којзнае дали јас ќе бев овдека.
„Небеска Тимјановна“
од Петре М. Андреевски
(1988)
Којзнае дали беа чесни, ама така се кажуваа.
„Небеска Тимјановна“
од Петре М. Андреевски
(1988)
Којзнае дали беше жив тој Турчин во далечниот Стамбол кога пристигнав во Чифлик за да проверам каде сум најдена.
„Синот“
од Србо Ивановски
(2006)
Кога втасав во населбата веќе беше населен со колонисти, туѓоземјани.
„Синот“
од Србо Ивановски
(2006)
- Сврти се уште еднаш кон селоно, кон полено, му вели Уља, којзнае дали ќе го видиш и другош.
„Пиреј“
од Петре М. Андреевски
(1983)
Којзнае дали ме познаваше тогаш. Ме гледа како смртта да ја гледа пред себе.
„Пиреј“
од Петре М. Андреевски
(1983)
Којзнае дали било песна тоа што сум го кажувала околу гропчињата од Роса моја и од Ангелета мој.
„Пиреј“
од Петре М. Андреевски
(1983)
Дури одоздола, од петиците до темето ќе ми помине и јас ќе се приберам кај децата. А којзнае дали вошките не ни ја донесоа таа палена болест. 79
„Пиреј“
од Петре М. Андреевски
(1983)
- И којзнае дали има некој што им влегува во куќата. Сигурно само ветрот ја отвора и ја затвора.
„Пиреј“
од Петре М. Андреевски
(1983)
Којзнае дали на сите вака им иде кога ќе се сретнат со смртта?
„Пиреј“
од Петре М. Андреевски
(1983)
А којзнае дали од жалта плачевме заедно со кучињата.
„Пиреј“
од Петре М. Андреевски
(1983)
Потоа ќе се испули окол-наокол во собата, Којзнае дали познава некој од нас, ама не гледа небаре качен на високо дрво.
„Пиреј“
од Петре М. Андреевски
(1983)
Којзнае дали се врати или само се приподигна од лебот, од водата, од алиштата.
„Пиреј“
од Петре М. Андреевски
(1983)