Кога сите се откажаа од убедувањата дека треба да ги исправам забите, еден човек на најпрост начин ме поттикна да го сторам тоа.
„Читај ми ги мислите“
од Ивана Иванова Канго
(2012)
Впрочем брзо сфатив: потплукнувањето се јавува секогаш откако ќе го слушнам она карактеристично ау! ау!
„Синот“
од Србо Ивановски
(2006)
Инаку како да се објасни и самата помисла да се излезе низ отворен прозорец и тоа од трети кат?
„Летот на Загорка Пеперутката“
од Србо Ивановски
(2005)
Човеков што дојде да ме поведе ме поттикнува да побрзам, но не ми кажува каде.
„Синот“
од Србо Ивановски
(2006)
Постојано потплукнува. Но според некој утврден ред.
„Синот“
од Србо Ивановски
(2006)
Сомнението што се роди во мене во врска со однесувањето на човекон од приказната кого го повикувал гласот на жена му ме поттикна да напоменам дека несреќникот веројатно заскитал во оној напореден свет воден од прилично сериозен привид?
„Летот на Загорка Пеперутката“
од Србо Ивановски
(2005)
А јас за првпат го гледам.
„Синот“
од Србо Ивановски
(2006)