Издробените грамади се товареа на железната крошна во која ме спуштија во тунелот под земја.
„Пупи Паф во Шумшул град“
од Славко Јаневски
(1996)
Шарлаган- кан заспиваше насмевнат и се будеше со намуртено лице, лут и стемнет.
„Пупи Паф во Шумшул град“
од Славко Јаневски
(1996)
А Стомачето ликуваше како, божем, јас сега се воздигнав од неговите зборови, па сега веќе почна да размислува, се чинеше, следејќи му го изразот на лицето како пожестоко да ме спушти.
„Знаеш ли да љубиш“
од Ивана Иванова Канго
(2013)