мене (зам.) - крв (имн.)

— Имаш право, побратиме. Ете и мене крвта ми зовира кога и гледам ќелешковци, распишчолени, кај виа нашите роспии, како се лигават.
„Толе Паша“ од Стале Попов (1976)
„Како решен?“, праша смерно и кротко Филозофот, додека мене крвта ми вриеше од возбуда. „Така“, рече Лествичникот.
„Папокот на светот“ од Венко Андоновски (2000)