мене (зам.) - в (предл.)

- Донеси го кај мене в кревет. Да се стопли, бабо. Така заедно ќе оздравиме.
„Зоки Поки“ од Оливера Николова (1963)
Израдуван отец Иларион што Рогле не избегал од келијата, го зеде за рака и му рече: - Ајде, чедо, со мене в црква...
„Злодобро“ од Јован Стрезовски (1990)
Сигурен сум дека дури и не помислувал дека врховниот циник, македонската историја, тоа писмо ќе ми го предаде мене в раце.
„Црнила“ од Коле Чашуле (1960)
Ме земаат и мене в среде и ме водат на дезинфекција.
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)
РАЈНА: Умираа кај мене в село. Правеа леб од дабови жирови. Им отекуваа нозете, им малаксуваа телата.
„Одбрани драми“ од Горан Стефановски (2008)
Жените мене в кревет многу ме ценат. Тоа ме прави да ги сожалувам. Кутрите.
„Балканска книга на умрените“ од Мето Јовановски (1992)
А кој мене в куќа лебче - бело, винце - црвено, постелица - свилена. Неранимајковец, разбираш ли? Ти си неранимајковец.
„Кловнови и луѓе“ од Славко Јаневски (1956)