Ми се причинува ли дека тука писателот е извесен тенденциозен, па затоа го користи Хорацио во намерата недовршеноста на своите творби да не им ја земе за книжевен минус, туку за симпатична предност?
„Човекот со четири часовници“
од Александар Прокопиев
(2003)
Без полза: тој стои (и буквално, а и во пишувањето), а пред него реката тече.
„Човекот со четири часовници“
од Александар Прокопиев
(2003)