Е, тогаш, кога мајсториите на Јандрета превршија секоја мера, се вмеша поп Цветан и рече Доста!
„Потковица на смртта и надежта“
од Миле Неделкоски
(1986)
Но тоа ништо не му помогна на попот српски.
„Потковица на смртта и надежта“
од Миле Неделкоски
(1986)
Ако сѐ до 1943 година меѓу Воениот кабинет и СОЕ постоела „усогласност“ во однос на помагањето на движењето на отпорот, од 1943 година на сцена стапила политиката и уште едно државно тело кое се вмешало во односите меѓу Воениот кабинет и СОЕ.
„Британските воени мисии во Македонија (1942-1945)“
од Тодор Чепреганов
(2001)
Сите сфатија дека зборува за вчерашната битка и никој не се обиде да му се вмеша во зборот, ами слушаат: - Од осакатените борови ко солза тече смола и од лисје лепи венци и ветерот ги постелува врз земјата што гори...
„Големата удолница“
од Петре Наковски
(2014)
Но што се постигна со револуцијата на знаците? се вмеша Камилски.
„Балканвавилонци“
од Луан Старова
(2014)
Затоа Татко реши да се вмеша, впрочем, така и беше решено да се работи, низ спротивставување на мислењата до заеднички заклучок: Претходниците на османските јаничари беа римските преторијанци, кои првин беа регрутирани од Италија, а потоа ќе се најдат во неа војници од странско потекло како Балканци, Шпанци, Германци и други.
„Балканвавилонци“
од Луан Старова
(2014)
Во тој миг отец Стефан ја направи најголемата грешка, оти се вмеша во одбрана на отец Пелазгиј.
„Папокот на светот“
од Венко Андоновски
(2000)
Вистина, тие не ги познаваа загинатите овчарчиња, но настанот беше толку потресен и толку грубо се вмеша во нивниот весел, безгрижен престој во планината, што и ним ништо не им се милееше.
„Бојан“
од Глигор Поповски
(1973)
Имале право што не ја „играле” тетка ми Оце, си реков, да ми е Дена сестра и да треба постојано со неа да се маткам, ќе пукнам од досада. ***
„Игбал, мојата тајна“
од Јагода Михајловска Георгиева
(2000)
- Ќе ги видиме ли вечер малите џуџиња? – се вмеша Дена.
„Игбал, мојата тајна“
од Јагода Михајловска Георгиева
(2000)
Но во нивната љубов да ти се вмеша лекарката Лидија Подувкина.
„Небеска Тимјановна“
од Петре М. Андреевски
(1988)
- Во моето излагање без дозвола се вмешува непознат човек со службен тон на говорот, кој седи наспроти мене, во скапа, кожена фотеља, со видливо одважен став, божем јас несмасно одговарам т.е раскажувам вистинска случка од мојот вистински живот.
„Вител во Витлеем“
од Марта Маркоска
(2010)
- И мене читај ми, - се вмеша Бреза која седеше крај својата пластична шолјичка „со кафе“ и пушеше „мастика - цигара“ со скрстени нозе, имитирајќи ја во сѐ мајка ми.
„Јас - момчето молња“
од Јагода Михајловска Георгиева
(1989)
„Не знам. Секоја судбина е приказна за себе,“ рече Клара.
„Сестрата на Сигмунд Фројд“
од Гоце Смилевски
(2010)
„Тогаш и жртвата што ја прават некои мајки за своите деца не е жртва, затоа што она што го прават, го прават за себе, за нешто што го доживуваат како дел од себе?,“ се вмешав во разговорот.
„Сестрата на Сигмунд Фројд“
од Гоце Смилевски
(2010)
„Сестра ти прваче? Се шегуваш!“ се вмеша Нина.
„Тополите на крајот од дедовата ливада“
од Бистрица Миркуловска
(2001)
Авдотја Игнатјевна, ме паметите ли мене; паметите ли како пред петнаесеттина години додека сѐ уште бев четиринаесетгодишен паж, вие ме развративте?“
„МАРГИНА бр. 29-31“
(1996)
„Ах, тоа си ти никаквецу, барем тебе Господ те прати, инаку овде... “, се вмеша Авдотја Игнатјевна.
„МАРГИНА бр. 29-31“
(1996)