се (зам.) - оптегне (гл.)

Се оптегна божилак Од нашата небидница до нас. Да го прескочиме.
„Вардар“ од Анте Поповски (1958)
Значи, обожавам излети, па да се оптегнам на ќебе и со деца фудбал на голчиња направени од двете влечки да се разиграм боса, па скара и салатичка во леген за со ж’та (во мојот случај лимонада)и сѐ така до крајот на денот со свеќа запалена во манастирот.
„И ѓаволот чита пРада“ од Рада Петрушева (2013)
Арсо се оптегна, и, потпирајќи се на рапавината од ѕидот, се исправи, си ја затегна разлабавената врска на вратот.
„Пустина“ од Ѓорѓи Абаџиев (1961)
Зглобовите му се оптегнуваат и го тегнат сиот напред, го чувствува срцето како се прпелка во градите и сака да искочи.
„Пустина“ од Ѓорѓи Абаџиев (1961)
- Слушаш ли како мириса? - рече со восхит Бојан, откако се оптегна врз меката бујна трева, што вистински личеше на зелена јамболија.
„Бојан“ од Глигор Поповски (1973)
Едно од момчињата што влезе со стариот го фати Сефедина и му го зари ножот во градникот. И овој се оптегна врз подот.
„Калеш Анѓа“ од Стале Попов (1958)
Учителката се оптегна на клупата пред нас, занемена и вжолтена.
„Дружината Братско стебло“ од Јован Стрезовски (1967)
Како кошаре се отворив со матарка се премазав да се помамиш по мирисот да ми дојдеш матицо моја станав кревок и подгорен пергамент мозаик незаштитен со песок непрекриен со мрак се оптегнав како апсида за да стапнеш, конечно, во мене со поглед вперен угоре налик на реквием или псалм одекот да ти биде длабок.
„Ерато“ од Катица Ќулавкова (2008)