се (зам.) - распрашува (гл.)

Нам ни треба сега само едно. Одовде, од оваа пустиња да отидеме до него — до ѓеризот.
„Толе Паша“ од Стале Попов (1976)
— Добро, тогаш, — почна момчето. — Јас одамна ги гледам нужниците и се распрашувам кај наши луѓе каде води ѓеризот, колку е широк, каде истечува итн.
„Толе Паша“ од Стале Попов (1976)
Бојан често се распрашуваше кај деда си за имињата на околните места кои укажуваа на едно далечно минато, на поинакви времиња, а момчето сакаше да се нурне во тоа минато, да ја разоткрие и запознае и од таа страна својата сакана долина, но и дедо му даваше нејасни, колебливи одговори, што значеше дека многу работи и тој не ги знае.
„Бојан“ од Глигор Поповски (1973)
„Не“, рече господинот Гологанов. „Се распрашувавме...“ „Викнавме дури и еден пријател кој се разбира...“, додаде госпоѓата Гологанова.
„Човекот во сина облека“ од Мето Јовановски (2011)
После, поголемкото рече: „Дојде еден човек од туѓина и застана кај чешмата, се распрашуваше кај седи Софре Танески.
„Парите се отепувачка“ од Ристо Крле (1938)
Љубопитно се распрашуваат кои сме, им изгледаме туѓи за што првпат нѐ гледаат.
„На пат со времето“ од Петре Наковски (2010)
Помина цел месец откако не го бевме виделе нашиот брат.
„Сестрата на Сигмунд Фројд“ од Гоце Смилевски (2010)
Се распрашувавме дали ќе поднесе молба за визи за излез од Австрија, а ќерка му Ана, жена му Марта и нејзината сестра Мина велеа дека не знаат ништо за тоа.
„Сестрата на Сигмунд Фројд“ од Гоце Смилевски (2010)
НЕДА: Таа за ништо не се распрашува и... и јас не би можела да поверувам дека би го сторила тоа против мене...
„Црнила“ од Коле Чашуле (1960)
Се распрашува ли оној, твојон сѐ уште за мене?
„Црнила“ од Коле Чашуле (1960)
Цела ноќ се распрашуваа за роднините, за брат му, тате, мама, чичо, за челадта, за живеачката, сѐ до првите петли.
„Последната алка“ од Стојан Арсиќ (2013)
Се распрашуваше и му кажуваа. По буните и војните наидоа безредијата, немаштијата, гладот и разните болести.
„Црни овци“ од Катица Ќулавкова (2012)
Секој мост што ќе го направеа од греди, водата ќе го однесеше.
„Црни овци“ од Катица Ќулавкова (2012)
Следната недела, осигурителното друштво на изнајменото возило се јави и се распрашуваше за Марија.
„Црни овци“ од Катица Ќулавкова (2012)
Неговата убеденост беше толкава што кај полицаецот предизвика непријатност и тој се извини поради поставените прашања.
„Црни овци“ од Катица Ќулавкова (2012)
Јас почнав да се распрашувам и накрај, дознав дека тој повеќе е во кондураџиството.
„МАРГИНА бр. 3“ (1994)
Се распрашувавме наоколу за твојата исхрана, читавме на Интернет и по книги.
„Седум години“ од Зорица Ѓеорѓиевска (2012)
Веднаш по дипломирањето ли те примија на работа? - се распрашуваше Марија. - По половина година.
„Омраза - длабоко“ од Драгица Најческа (1998)
Се распрашуваше за старецот Костадин дали има сили да издржи, велеше Уште малку, додека да се присоберат вагони по земјава и додека да се донесат дотука!
„Исчезнување“ од Ташко Георгиевски (1998)
За Димостена, за Пелагија и за Доне не се распрашуваше, ама и тие ништо не му кажуваа.
„Исчезнување“ од Ташко Георгиевски (1998)
Татко, со месеци, се распрашуваше, трагаше по најпогодното место од каде што сметаше дека најбезбедно ќе ја мине границата тајно, заедно со семејството.
„Ервехе“ од Луан Старова (2006)
Таа детално се распрашувала за секое од нив.
„Ервехе“ од Луан Старова (2006)
Пред да стигне возот, Татко, како најзагрижен од сите патници кои вистински патуваа, се распрашуваше за непредвиденото доцнење на возот, за промената на возниот ред.
„Ервехе“ од Луан Старова (2006)
Старецот се распрашуваше за сѐ, богословот расправаше за сѐ весело наслушнувајќи се самиот себе:војната има сто очи запалени, и сто 'рбети железни, и сто усти гладни и крвави, па оди како стоногалка на нас, а господ светот го заборавил, му завртел грб - црвчиња сте вие, пијаничиња, туѓи жени задевате. Па штом е така, удрете.
„Две Марии“ од Славко Јаневски (1956)
Тие од второто биро се распрашуваа кој го рекол тоа.
„Големата удолница“ од Петре Наковски (2014)
Се распрашува за сите свои ученици, сите ги поздравува...
„Добри мои, добар ден“ од Глигор Поповски (1983)
Ратко, откако малку се премисли и заклучи дека би било некорисно да се распрашува, се повлече и брзо се врати со нешто илјадарки. Му ги подаде.
„Продавница за љубопитните“ од Мето Јовановски (2003)
За жал имам лоша навика па никогаш не се распрашувам за дечковците или другарките пред да се втурам во врска со нив.
„Знаеш ли да љубиш“ од Ивана Иванова Канго (2013)
Билјана стои, ги гледа цветовите и ми се чини за момент не знае што да прави: дали уште да се распрашува или да оди пак да бере.
„Билјана“ од Глигор Поповски (1972)
- Да не била оваа поток во твоето детство? – се распрашував.
„Игбал, мојата тајна“ од Јагода Михајловска Георгиева (2000)
- Не – се насмеа мајка ми – беше иста ваква уличка, ама тогаш немаше асфалт, туку калдрма, камења наредени еден до друг.
„Игбал, мојата тајна“ од Јагода Михајловска Георгиева (2000)