Зар поинаку ќе постапував ако знаев дека иследникот веќе има заклучено оти му се остваруваат намерите? Или обратно?
„Синот“
од Србо Ивановски
(2006)
И дали навистина можам да си претпоставам кој од нас двајцава има право да смета дека се наоѓа на вистинската страна?
„Синот“
од Србо Ивановски
(2006)
Дури и да си заповедам ако треба. На суштината?
„Синот“
од Србо Ивановски
(2006)
Ништо да не можам да си заповедам: ни рака, ни нога.
„Небеска Тимјановна“
од Петре М. Андреевски
(1988)