Дури си претпоставувам (а можеби само ми се причинува) дека средбата со таа личност ќе биде и моментот кога ќе се осознаам себеси и ќе се почувствувам пораснат.
„Синот“
од Србо Ивановски
(2006)
Но, кога ќе се размисли трезвено, зар не можело да се случи токму така како што јас си претпоставувам?
„Жената на белогардеецот“
од Србо Ивановски
(2001)
Му реков дека мислам оти не сум упатениот кој ќе може да го поведе кон неговата цел.
„Синот“
од Србо Ивановски
(2006)