си (зам.) - простува (гл.)

И, желби за многу испокарани брачни и небрачни двојки, кои вистински, ама највистински си простуваат по скопските бутици.
„И ѓаволот чита пРада“ од Рада Петрушева (2013)
Во таа збрлавеност се случуваа и грешки; се случуваше - по грешка некој од мажите да преспие кај туѓа жена, а некоја жена кај некој туѓ маж; се случуваше да се родат копилиња, да зашета некоја жена со искасани образи, но луѓето во тие мигови - сѐ си простуваа.
„Свето проклето“ од Јован Стрезовски (1978)