Поарно порано, да не останат слепи во таа средина!
„Црна билка“
од Ташко Георгиевски
(2006)
Сараевскиот културен и политички естаблишмент со години ми даваше на знаење дека не ѝ припаѓам на таа средина.
„МАРГИНА бр. 36“
(1997)
Заедно со влезницата, секој посетител добива привремена лична карта.
„МАРГИНА бр. 32-33“
(1996)
При излезот, кога ќе ја стави во компјутерот, од извештајот што го добива, дознава дека бил еден од стотиците илјади коишто по посетата на тушевите не ја видел светлоста на денот. чувството дека си преживеал по некоја случајност, е скоро неизбежно.
„МАРГИНА бр. 32-33“
(1996)
Ја нарекуваат Сала на сведоштвото: темница, студени немалтерисани бетонски ѕидови, познати снимки што се емитуваат преку мониторите, расфрлени по просторот, во таа средина стануваат омразени дури и за рамнодушните и оние “без предрасуди”.
„МАРГИНА бр. 32-33“
(1996)
Во таа средина зборот „педер“ се третира како навреда, зборот „лезбејка“ како медицинска дијагноза, а секој обид за дебата завршува со тезата дека хомосексуалната љубов е неприродна.
„Бед инглиш“
од Дарко Митревски
(2008)