таков (зам.) - не (чест.)

Искажувањето на своето разбирање на народните идеали и критиката на таквите не е празна работа, зашто идеалите се душата на општата народна работа и од здравоста на таа душа зависи и здравоста и плодовитоста на самата општонародна работа.
„За македонцките работи“ од Крсте Петков Мисирков (1903)
- Ама имашлии луѓе!!! Нема што! Јок, јас со такви не се дружам...
„Големата удолница“ од Петре Наковски (2014)
Друг таков не постои во Германија или, доколку се јави нешто слично, тогаш се вели дека тој е плагијат на келнскиот.
„Патувања“ од Никола Кирков (1982)
И, сум дошла неподготвена, да не речам ненајавена, а таквите не поминуваат добро. Тие поминуваат лошо, многу лошо...
„И ѓаволот чита пРада“ од Рада Петрушева (2013)
- Такви не сум видел долу, - рече Бојан. - Не знам ни како се викаат.
„Бојан“ од Глигор Поповски (1973)
А не овој нашиов раскапан „сто кец”!
„Игбал, мојата тајна“ од Јагода Михајловска Георгиева (2000)
- Не авион, ама автомобилот им беше вистински авион, ти таков не можеш да сонуваш!
„Игбал, мојата тајна“ од Јагода Михајловска Георгиева (2000)
Главно, јас ништо такво не реков, а само тоа дека не може да се живее со долговите на минатото.
„МАРГИНА бр. 17-18“ (1995)
Често се пијанеа, меѓу ѕидините на тврдините, но и такви не можеа да го избегнат шумот на водената пустина. Беа отсечени, се раѓаа и умираа сами, беспомошни.
„Пловидба кон југ“ од Александар Прокопиев (1987)
- Шприцери пијат тие што сакаат да ждригаат, јас таквите не ги трпам. - Добро, голо вино.
„Синовски татковци“ од Димитар Солев (2006)
Кога некој ти зборува за борба, за победа, за јунаштво, а не си го видел на прва линија, во долгите ноќни и истоштувачки маршеви под дожд и големи студои, кога никогаш не влегол и не останал заедно со тебе да преспие во влажните и мувлосани земјанки, не зачекорил во калливите ровови, не му посинало рамото од носење на митралезот, минофрлачот, сандакот со муниција, носилката со ранетиот, не те посетил во болница кога си бил ранет, никогаш не каснал мувлосан леб, не пиел вода од матна и каллива локва, никогаш не сркнал од булумачот – изматеното брашно во млака вода, не пасел трева и на пролет не јадел набабрени пупки и младо лисје, никогаш не ти ги видел раните преврзани со валкани партали, загноени, црвјосани, – таквиот не ти е мил...
„На пат со времето“ од Петре Наковски (2010)
Тогаш нивните сни стануваат исчашени сни А јавето е на ачик особено ако таквите не успеат Навреме да стасаат до првиот клозет.
„Сонот на коалата“ од Ристо Лазаров (2009)