Ако јас немам право на имотот, велам, тие пет гробови уште имаат. Барем, до трите години, велам. Од него им раздавам за душа.
„Пиреј“
од Петре М. Андреевски
(1983)
Некое време молчи. Како ги има извардено тие пет пламенчиња само она знае!
„Црна билка“
од Ташко Георгиевски
(2006)
Тие пет лири беа тежок аманет. И пратени за среќа.
„Луман арамијата“
од Мето Јовановски
(1954)
Првите три од тие пет години по смртта на мајка ѝ таа ги помина во некој буден сон, од кој не можеше да ги избрка сликите и звуците од нејзините последни денови.
„На пат кон Дамаск“
од Елизабета Баковска
(2006)