тој (зам.) - немир (имн.)

Целиот септември, најубавите денови, и еве сега почетокот на октомври, минуваат во знакот на тоа неспокојство, на тој немир, и во отсуство на било какво седнување зад машината за пишување.
„Бунар“ од Димитар Башевски (2001)
Во пресрет токму на тој немир, како што тој и самиот можеше да очекува, се појави Германија.
„Продавница за љубопитните“ од Мето Јовановски (2003)
Сончева полава и наезда на капка роса. тој немир ме завитка во кора и ме претвори во страшлиивец кој што нема нерв за страв.
„Две Марии“ од Славко Јаневски (1956)
Збор е за неа, мислеше. Тоа е тој немир.
„Две Марии“ од Славко Јаневски (1956)
Алтернатив­ните светови со дигитален изглед се некаква кулминација на тој немир.
„МАРГИНА бр. 19-20“ (1995)
Рано е: дрвјата за’рѓале таму, при врв, каде што ветрот ги шиба, тој немир тој далечен дах на претпазливиот септември.
„Кловнови и луѓе“ од Славко Јаневски (1956)
Алтернативните светови со својот дигитален изглед само се кулминација на тој немир.
„МАРГИНА бр. 35“ (1997)
Затоа ноќна мора, лузни, момчето во срцевата градина, податливи тивки дувкања на спомените, не да се замине, туку да се наслика неповратниот сон на постоењето, да се сака и кога се нема, да си надвор но и внатре, доволно податливо во тој немир, да се биде со срцето кога се сака како жена, кога се сака Македонија, кога се сака внуката.
„Поетски блесок“ од Олга Наумовска (2013)