Во оваа куќа нема ни вино ни погача. Вино и погача јас носам, ја служам.
„Кловнови и луѓе“
од Славко Јаневски
(1956)
Тој стана сенка, ми рекоа, тој, мојот старец, а јас носев нови долги панталони и се криев и плачев ноќе зашто тие беа купени со украдени пари. Украл.
„Кловнови и луѓе“
од Славко Јаневски
(1956)
- Како да не - одговори Трајче. - Јас носев муниција и помагав.
„Волшебното самарче“
од Ванчо Николески
(1967)
Дапчињата зелени, кога ги гледаш онака како ништо да не се, а тежат ко олово. Ама јас носам, немам гајле.
„Братот“
од Димитар Башевски
(2007)
Јас носам ладна вода: му ги мрцкам прстите, му ги жулам, му ги тријам и прстите и вратот и ушите.
„Пиреј“
од Петре М. Андреевски
(1983)
Тој стана сенка, ми рекоа, тој, мојот старец, а јас носев нови долги панталони и се криев и плачев ноќе зашто тие беа купени со украдени пари. Украл.
„Забранета одаја“
од Славко Јаневски
(1988)