- Не си ги горам јас децата, велам, не им ја грдам душата. - Па душата оди без тело, вели клисарот, само душата негова патува, а само сликата останува.
„Пиреј“
од Петре М. Андреевски
(1983)
- Америка! - се изненади Никодин. - Не може! Не пуштам јас дете само толку далеку преку светот! - скокна секогаш строгиот татко.
„Последната алка“
од Стојан Арсиќ
(2013)
Јас дете од мајка родено заколувам без око да ми трепне.
„Луман арамијата“
од Мето Јовановски
(1954)
Таа тогаш беше девојка, а јас дете.
„Ласа“
од Наташа Димитриевска Кривошеев
(2011)
Пошто така, јас детето го вратив, ама му реков да го праша, колку му чини тоа парче железо од осумнаесет сантиметри.
„Продавница за љубопитните“
од Мето Јовановски
(2003)