ѝ (зам.) - довикне (гл.)

На Агна, само на Агна можам да ѝ довикнам: Агна, не доцни веќе со доаѓањето, зашто зравје и радост веќе ќе немаме.
„Бунар“ од Димитар Башевски (2001)
- Мамо! - ѝ довикнав во моментот кога влегуваше внатре.
„Јас - момчето молња“ од Јагода Михајловска Георгиева (1989)
Не одговори ништо. Само воздивна.
„Игбал, мојата тајна“ од Јагода Михајловска Георгиева (2000)
- Во пет часот имаме „састанак“! – ѝ довикнав на излегување.
„Игбал, мојата тајна“ од Јагода Михајловска Георгиева (2000)
И видов дојките нејзини кои светлината небеска како ѝ се поткреваа и чув Бог како ѝ довикна: Марија, веќе зора е... Така ми исчезна во сонот Во птица престорена.
„Љубопис“ од Анте Поповски (1980)