ела (изв.) - ваму (прил.)

Антице... елате ваму! (влегуваат Саветка и Антица).
„Антица“ од Ристо Крле (1940)
Потем се подзамисли. – слушај ти, - му рече на Пецета. – Ела ваму!
„Луман арамијата“ од Мето Јовановски (1954)
Ајде, елате ваму влезете, белќи ќе бендисам некоја да ја земам.
„Парите се отепувачка“ од Ристо Крле (1938)
- Ела вамо со мене ко ти велам јас!
„Македонски народни приказни“ од Иван Котев (2007)
Дошол дома и таман та жената негова станала од спиење, сабајлето: - Жено - рече - давај, земај една вреќа - рече - дај ми една вреќа мене, една земи ти и ела вамо со мене!
„Македонски народни приказни“ од Иван Котев (2007)