ки (изв.) - киниса (гл.)

Јас, велел, ки си ом су пуследниот Егеец шо ки киниса уд тука, а уд друга страна и не знаел дали ки си дое, пред да го постели зимата своето бело веленце тој, мори мајко, си нашол лепо место, височко, исцедно, уд там можел да го пули цалото поле, ако ми се заарни уд тука не са пумрднувам!
„Исчезнување“ од Ташко Георгиевски (1998)