-Ако не бидеме бугарски шовинисти и пристрасно не гледаме на работите, не можеме да не констатираме оти во Македонија Бугарите не направија за нас Македонците ништо повеќе од тоа што го направија Србите.
„За македонцките работи“
од Крсте Петков Мисирков
(1903)
Оттука многу јасно се гледа колку Бугарите не се во состојба да ги бранат не само нашите, но и сопствените интереси.
„За македонцките работи“
од Крсте Петков Мисирков
(1903)
Ние свивме глава и не се викавме Срби за да не го налутиме агата. Тој не сакал да се викаме и Бугари; и Бугари не се викавме.
„За македонцките работи“
од Крсте Петков Мисирков
(1903)
Но Бугарите не се од таа категорија: тие ќе објават војна само тогаш ако има некоја држава што да им ги обезбеди плодовите од војната.
„За македонцките работи“
од Крсте Петков Мисирков
(1903)
Ако е така, а инаку и не може да биде, тогаш јасно е оти името Бугарин не зборува уште за бугарска народност во Македонија.
„За македонцките работи“
од Крсте Петков Мисирков
(1903)
Не, велам, Бугарите не играат вакви ора.
„Небеска Тимјановна“
од Петре М. Андреевски
(1988)
Командантот чудно свесен напиша на ливче хартија: „Земете го пиштолот таму каде што падна и нека ме замени некој друг“. Сакаше да го одврземе, но Бугаринот не дозволи.
„Три жени во три слики“
од Ленче Милошевска
(2000)
Тука за преврзување ми помогна Бугаринот. Јас му ги подавав завоите, а тој го преврзуваше.
„Три жени во три слики“
од Ленче Милошевска
(2000)
Нагазивме на бугарска заседа. Некои фрлаат бомби и бегаат, ама и Бугарите не дошле тука за да садат пиперки.
„Пиреј“
од Петре М. Андреевски
(1983)