ДИГИТАЛЕН РЕЧНИК НА МАКЕДОНСКИОТ ЈАЗИК

Македонските научници - астрофизичари со интерес и како своевиден раритет на посетителите им го покажуваат ова некогашно засолниште на љубовни авантури на француските кралеви, за да можат на ваков начин полесно да ве внесат во тајните на астрофизиката.

Јунаците во романот Бувар и Пекуше веруваа внесено во апсолутното, не можејќи да ги поднесат противречностите, понесени од нивниот идеализам тие стануваат херои на една необична интелектуална авантура на времето која завршува со гротеска.

Замислата на прославениот француски автор била интелектуалната авантура на двајцата добродушни старци кои по изминатиот работен век како препишувачи, во векот на подемот на науката, како тотални автодидакти, решаваат да им се спротивстават на науките во времето на нивниот неоспорен подем во Европа.

Тука се потпираме врз размислувањата на при крајот на 1991 год. трагично починатиот теоретичар на телематичното дружење Vilem Flusser, којшто во својата расправа Дигитален изглед запишал: „Авантурата на очовечувањето, со нас, стапува во нов период.

Тогаш ќе почне авантурата на една дваесетгодишна девојка. ***

Утринската авантура на авторот одеше кон својот крај.

Авантурата на очовечување влезе со нас во нов период.

Не постојат јагули што не поминале низ утробата на песна (карпине од западниве планини поминуваат само низ бакарен залез) Инаку што ќе претставуваа свирепите беспоштедни талкања и авантури на јагулите по студените води високо високо (низ каменото планинско грло), кајшто рожбите на тајните ги убиваат сестрите тајни.

Дали си подготвена за авантурата на животот?

Но, во 1946 година сепак е исклучен од Сојузот на писателите, по објавувањето на расказот Авантурите на еден мајмун во списанието „Ѕвезда“.

Ги има објавено следниве дела: Тамерлејн и други раскази (1827), Авантурите на Гордон Пим (1838), Гавранот и други песни (1845), Гротексни и арабескни раскази (1840), Раскази (1845), Филозофија на композицијата – есеј, предавање (1846), Еурека – песна во проза (1848), Доживувањата на Артур Гордон Пим – подолга проза.

Неговиот песимизам излегол на површина во приказните како Тарас Буљба (1835) и Дневникот на еден лудак (1835).

Хорхе Луис БОРХЕС (1899, Буенос Аирес, Аргентина – 1986, Женева, Швајцарија).

Во истиот есеј за Валери тој напиша: „Заслужната мисија која Валери ја направи (и понатаму ја прави) е тоа што тој на луѓето им пружи луцидност во едно во основа романтично доба, во меланхолично доба... на дијалектичкиот материјализам, во време кое го најавуваше Фројдовото учење и трговците на надреализмот...“ okno.mk | Margina #32-33 [1996] 214

„Во еден век кој ги обожува идолите на крвта, земјата и страста, тој секогаш повеќе ги сакаше луцидните задоволства на мислата и тајните авантури на редот.“

Борхес ги обвинува и строго ги осудува книжевните движења (романтизмот и надреализмот) и формите на мислење (марксизмот и психоанализата) кои не се занимаваат толку со едноставно апстрактно мислење туку со прашања што се однесуваат на животот (иако на мошне апстрактен начин): тоа е недоверба во рационалниот поредок, класниот поредок, поредокот на егото, и побуна против нивната злоупотреба. животот како подрачје под прагот на свеста, како случај, борба или желба, како да го ужаснува, и секој напор насочен кон истражување на длабочините на тие води наидуваше на негов отпор и муртење.

Било која форма на знаење која би му упатила предизвик на неговото скептично разбирање на светот наидуваше на негово снажно неодобрување, дури осуда.